OORLOG EN VRIJHEID
Er kwam vorige week een aardige dame op consult die graag contact wilde met haar overleden familieleden. Haar moeder kwam al snel naar voren en niet lang daarna liet haar vader zich horen.
Hij vertelde over de oorlogstijd. Vader had in het verzet gezeten en ze hadden onderduikers bij hun thuis.
De familie woonde op een boerderij en op een dag werd er een inval gedaan door de Duitsers. Ze waren verraden door iemand uit het dorp, wist hij me te vertellen.
Gelukkig zaten ze goed verstopt en hij liet me de hooiberg zien waar ze in zaten. Na dit voorval moesten ze extra voorzichtig zijn, maar dat weerhield vader niet om gewoon door te gaan met het verzet. Ze hadden een heel netwerk opgebouwd en vol trots liet hij me weten dat ze ongedeerd de oorlog overleefd hadden.
Met de onderduikers was er een vriendschap voor het leven ontstaan.
De dochter was verrast dat haar vader doorkwam, want hij was al vele jaren geleden overleden en haar moeder nog niet zo lang geleden. Ze was er wel blij mee, en ze herkende de verhalen over de oorlog omdat haar vader altijd vele verhalen had verteld over die periode.
Elk jaar op 4 mei staan we stil bij al die mensen die gestorven zijn tijdens de tweede wereldoorlog. Twee minuten stilte, op 4 mei. Dit jaar denk ik ook vol respect even aan deze dappere vader, die gestreden heeft voor onze vrijheid. En bedank ik hem en al die anderen in stilte en ik weet zeker dat tijdens die twee minuten, met al die liefdevolle gedachten, de hemel even oplicht.
